Sevgili iş arkadaşım; sinirlendiğinde yada birine kızdığında bana artistlik yapacağına, kızdığın kişiye söyleyesene söyleyeceklerini. Sanıyomusun ki ben "ah ne kadar prensip sahibi" diyorum senin için. Tabi bunu sana söylediğimde "ay sanada bişey söylenmiyo" demen beni ayrıca çileden çıkarıyor.
Ne zaman bu kadar tahammülsüz oldum bilemiyorum. Tahammül etmek zorunda da hissetmiyorum kendimi açıkçası. Bak başıma ağrılar girdi. Sen olsaydın ya şimdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder